ΤΟ ΞΟΡΚΙ TAKE IT EASY
α)Κατ΄ αρχήν, ΞΕΧΑΣΤΕ τη στοχοθεσία. Ναι, ναι... Δεν κάνω πλάκα. Προσπαθήστε να αδειάσετε το μυαλό σας τελείως. Ξέρω ότι είναι δύσκολο και σας θυμίζει την πρώτη φορά που ξεκινήσατε να κάνετε διαλογισμό, εκείνο το άκυρο τέταρτο που έπρεπε να σκέφτεστε "τίποτα" αλλά εσείς ακούγατε τη γάτα του γείτονα να νιαουρίζει, το φορτηγό να κορνάρει, το ψυγείο να φωνάζει ότι θέλει απόψυξη , τη συνείδησή σας να ψιθυρίζει ότι όλα είναι μάταια, και κάτι τέτοια καθημερινά και τετριμμένα.
Επειδή όμως μετά από τοοοόσα ξόρκια και μαθήματα, θεωρώ ότι είστε πιά προχωρημένοι, σας δείχνω απόλυτη εμπιστοσύνη και συνεχίζω με το ξόρκι.
β) Κατά δεύτερον, ξαναβάλτε παντόφλες και μην ετοιμάζεστε να πάτε στο μαγαζί με τα κεριά για προμήθειες. Δεν θα κάψουμε τίποτα σήμερα. Εκτός και αν το θέλετε δηλαδή, οπότε διαλέξτε απλά ένα κερί με το αγαπημένο σας άρωμα, ή ένα αρωματικό καρβουνάκι (δεν ξέρω για σας αλλά εγώ με αυτά τα μυριστικά ζαβλακώνω, οπότε τα αποφεύγω. Αν εσάς σας αρέσει, πάω πάσο...)..
γ) Τρίτον, μην ανοίγετε ατζέντα να βρειτε τη φάση της Σελήνης. Any day will do. Πραγματικά. Οποιαδήποτε μέρα είναι Η μέρα για αυτό το ξόρκι.
Χαλαρώσατε λίγο; Τουλάχιστον μέσα στο πρόγραμμα της ημέρας δουλειά-μαγείρεμα-δουλειές-γυμναστήριο-δεσμός-κρίση δεν χρειάζεται να έχετε και τις ετοιμασίες αυτού του ultimate spell.
Ok τώρα. Πάμε παρακάτω. Παίρνουμε ως δεδομένο λοιπόν ότι όλοι θέλουμε να ηρεμήσουμε από τα προγράμματα που παιδεύουν τον εγκέφαλό μας (οι μαζοχιστές κάπου εδώ μπορούν να μας αποχαιρετήσουν, οι workaholics ας παραμείνουν, πιστεύω ότι θα ήθελαν όσο τίποτε στον κόσμο να λύσουν τα υπόλοιπα θεματάκια και να ασχολούνται μόνο με τη δουλειά τους - δεν εγκρίνω, αλλά κομμάτια να γίνει, άλλωστε κάποιος πρέπει να με πληρώσει και μένα, the more the better.. - ).
Καθώς η μέρα για την εκτέλεση δεν μπορεί να είναι καθορισμένη, το σωστό timing για σας μπορεί να παίζει. Μια μέρα που ξυπνάτε και συνειδητοποιείτε ότι είναι Κυριακή πρωί και το μόνο που μπορείτε να προγραμματίσετε είναι λίγος ύπνος ακόμα; Η μέρα που θα έχετε πήξει απο την καθημερινότητα, θα γυρίσετε σπίτι και θα καθήσετε στον καναπέ σας, απολαμβάνοντας ασυνείδητα 4 λεπτά απόλυτης ηρεμίας; Διαλέξτε και πάρετε. Αυτό θα είναι και το βασικό συστατικό με το οποίο θα εργαστούμε.
Μην μου άγχεστε. Δεν υπάχει καλή η κακή στιγμή. Δεν υπάρχει περίπτωση να διαλέξετε το κακό συστατικό και να χαλάσει η ζύμη και να χαλάσει το ξορκι.
Μόλις λοιπόν "πιάσετε" τη στιγμή μπορείτε να κλείσετε τα μάτια και να χαμογελάστε απολαμβάνοντας την. Λογικά θα την νοιώσετε να σας ζεσταίνει,να σας γλυκαίνει, να σας φωτίζει (θα καταλάβετε εσείς τι γίνεται, κάτι θα νοιώσετε να αλλάζει και να χαμογελάτε). Μην αφήσετε το θετικό συναίσθημα να σας καταβάλλει (σας ξέρω εγώ, μη δείτε καλό, αυτόματα αρχίζετε τα ούφ, γιατί να μην είστε συνέχεια έτσι, και τέτοια καταθλιπτικά). Ρουφήξτε (ψυχοβαμπίρια μου...) τα καλά και μετά αφήστε το κουκούτσι να πέσει κάτω. Φτύστε τον αρνητισμό εξω από το σύστημά σας. ΠΕτάξτε τον. Έεεεετσι μπράβο.
Μόλις συμπληρώσατε το πρώτο βήμα. Την "συνειδητοποίηση". Επαναλάβετε αυτό το βήμα όταν έχετε την ευκαιρία.
Σουτ, δεν θέλω κλάψες. Το ξέρω ότι είστε πιεσμένοι. Αλλά την έχετε την ευκαιρία. Τουλάχιστον 2-3 φορές τη μέρα. Όταν βάζετε παντόφλες και όταν βάζετε την πρώτη πιρουνιά φαγητού στο στόμα. Όταν μπαίνετε για μπάνιο και πέφτει το ζεστό νερό πάνω σας. Λέω ψέμματα;
Θα ήθελα εδώ λίγη παραπάνω προσοχή. Άλλωστε, το κανάλι της συνειδητοποίησης θα έχει ήδη ανοίξει από την πρώτη εμπειρία, και θα γίνεστε πιο δεκτικοί.
Και πού είναι το ξόρκι; Είναι απλό. Τις ώρες της συνειδητοποίησης, επιμηκύνετε λίγο την ώρα της συνειδητοποίησης. Απλά, φανταστείτε ότι η χαρα απλώνεται έτσι σε μια αχανή έκταση σκοταδιού-ουρανού-βυθού. Δεν είστε αχανής τύπος; Φανταστείτε ότι η συνειδητοποίηση είναι μια ακρογιαλιά όπου τα κύματα γλείφουν απαλά την άμμο. Μπορείτε να ακούσετε τους γλάρους; Δεν θα το πω πουθενά. Είναι ακόμα καλύτερα.
Σκοπός μας άλλωστε είναι να μετατρέψουμε τη συνειδητοποίηση της Στιγμής, το αίσθημα της Ευτυχούς Ροής, σε μια Διαρκή Εικόνα, σε ένα συνεχές ερέθισμα που μπορεί να αναπαράγει, αν πολλαπλασιάσει την ηρεμία στο μυλό μας και να την προβάλλει την καθημερινότητα.
Απλώστε τον τραχανά την απόλαυση αυτή λίγο κάθε φορά. Λίγο παραπέρα. Λίγο ακόμα. Και όταν σας πνίγει ο προγραμματισμός, πάρτε μια ανάσα και χρησιμοποιήστε την Διαρκή Εικόνα σας για να προβάλλετε τη Ροή της Ενέργειας στο θέμα σας. Στη ζωή σας.
Αν επιλέξετε να σταματήσετε εδώ, έχετε το ξόρκι-Lexotanil. Χωρίς συνταγή. Χωρίς ημερομηνία λήξης. Δυστυχώς όμως, κανεις δεν γιατρεύτηκε μόνο με τα φάρμακα.
Ένα κουράγιο ακόμα. Τελευταίο βήμα. Σας το υπόσχομαι. Την ημέρα που θα έχετε χρόνο, αφιερώστε λίγη ώρα (λίγη....χμ...εγώ ενα τεταρτάκι το θέλω), για μια τελευταία μετατροπή. Έχοντας αποθέματα Ροής στη συνείδησή σας, χαλαρώστε, κλείστε τα μάτια (εντάξει, εγώ το θέλω, εσείς μπορείτε πάντα να διαλογίζεστε με μάτια ανοιχτά) και απλά προβάλλετε τη Ροή στη ζωή σας. Μη στοχοποιείτε. Μη πείτε "θέλω να πάνε όλα καλά ΕΚΕΙ". Αφήστε τη Ροή να γεμίσει τη ζωή σας. Ξέρει αυτή που να πάει.
Επαναλάβετε συχνά. Παράλληλα, προσπαθείστε να συνειδητοποιήσετε τη ροή των πραγμάτων, παίρνοντας μια μικρή γεύση κάθε φορά και απλώνοντάς την στον κόσμο σας.
Σας εύχομαι μια υπέροχη μέρα
και μια υπέροχη ζωή
Πολλά ζαχαρωμένα φιλιά
Silveriana
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου