Καλό Καλοκαίρι!!!

Καλό Καλοκαίρι σε όλους και όλες, σήμερα Εαρινή Ισημερία και επιτέλους λίγο καλός καιρός εδώ εις τον Βορράν, με την ανεπανάληπτη αίσθηση που προκαλεί την φράση "θέλω να βγάλω το μπουφάν μου", τουτέστιν έχει ζέστη ενώ νόμιζα ότι θα έχει ακόμα κρύο και ντύθηκα χειμωνιάτικα, αλλά τώρα σκάω ελαφρώς.
Και αντηλιακή βάλαμε, και τα μπουφάν βγάλαμε, και μια βόλτα στο Νέστο κάναμε οικογενειακώς. Προσωπικά, θα προτιμούσα να κάνω τοξοβολία και καγιάκ, ήταν μια υπέροχη μέρα για καγιάκ, και όσοι έκαναν το ευχαριστήθηκαν όπως διέκρινα στο χαμόγελό τους μπαίνοντας και βγαίνοντας από το ποτάμι. Αφού όμως πήγαμε απροετοίμαστοι και η παρέα περιελάμβανε και συνταξιούχους, το άφησα στο μυαλό μου για τον Μάϊο, που και ο καιρός θα είναι καλύτερος, και θα βρούμε ευκαιρία απόδρασης με νεότερη και πιο ανθεκτική παρέα.:)
Περιμένατε κανένα ξόρκι για την Ισημερία; Χμμ... Να σας πω, δεν το προτιμάω. Η Ισημερίες είναι ένα σημείο ισορροπίας πολύ λεπτό, όπου νοιώθεις έτσι και αλλλιώς την αλλαγή να σκάει από παντού με το δικό της ρυθμό, δευτερόλεπτο προς δευτερόλεπτο. Πως να το πω αλλιώς... Νοιώθω βρε παιδί μου ότι βεβαίως ο κύκλος της γης είναι ένα θαύμα από μόνο του, αλλα αντίθετα με τα σημείο ζενίθ και ναδίρ της ολης διαδικασίας, οι ισημερίες δεν προσφέρουν έδαφος για "κάτι". Δεν έχουν την ορμή, την αντίθεση των πραγμάτων, αλλά τη ροή που νοιώθεις να κυλάει, όπως όταν βλέπεις ένα σπόρο έτοιμο να φυτρώσει σκίζοντας τη φλούδα του, ή όπως όταν βλέπεις ένα φυτό να κιτρινίζει και να ετοιμάζεται να ρίξει τα φύλλα του, λεπτό προς λεπτό.
Σε αυτή την απόδειξη, λοιπόν, της ρευστότητας των πραγμάτων, της ροής, της συνέχειας,  δεν βρίσκω λόγο να επέμβω κάπως. Ούτε να στερήσω κάτι από την καθολική ροή της ενέργειας, αν υποθέσουμε ότι μπορεί κανείς να το κάνει αυτό, προς ίδιον όφελος. Οπότε, ξόρκι για την Ισημερία, γιόκ. :)
Κατά τα λοιπά, σκεφτομουν από καιρό να γράψω διάφορα. Τι Euroviosion, τι οικονομικά μέτρα, τι μια ιδέα για το καινούριο παραμύθι που σκέφτηκα, περνάει η ώρα και το λαπτοπακι μένει κλειστό.(alepouda αν τυχόν διαβάσεις αυτό το topic επικοινώνησε μαζί μου με ένα σχόλιο στο blog και στείλε μου το mail σου να μιλήσουμε,δεν θα το δημοσιοποιήσω και  θα σε κάνω και διάσημη, I promise :)...).

Εχουμε και το θέμα του γάμου, που ουτε νυφικό θέλω να κοιτάξω γιατί ΔΕΝ ΘΕΛΩ νυφικό (εδώ γάμο σε εκκλησία δεν ήθελα αλλά θα κάνουμε για να μη πάθει εγκεφαλικό ο πεθερός μου) και δεν έχω και τις φιλενάδες μου/την αδερφή μου κοντά για να κάνουμε και λίγο χαβαλέ  να ξεχνίεμαι, παράνυφο δεν ήθελα αλλά η μικρή καινούρια ανηψιά θέλει και μάλιστα πολύ, προσκλητήρια έφτιαξα αλλά έχω ένα θεματάκι με τον τρόπο που θα τυπώσω και θα κόψω σε χαρτί αυτό που θέλω, φωτογράφο δεν θελουμε και όλοι μας κοιτάνε σαν εξωγήινους, ο θυροειδής ειναι αρύθμιστος και νοιώθω πάλι αυτή την απίστευτη μουργέλα και πεινα ταυτόχρονα, όλα είναι ενα κουλουβάχατο, και εγω χαλαρή βλέπω τβ και ακούω τραγουδάκια. Χαχαχα. Ρημάδα αναβλητικότητα. :D
Αυτά τα ολίγα μωρά μου, έχω παρόλα αυτά τρελά κέφια (φαίνεται, κουτσομπόλεψα τον εαυτό μου σήμερα) και σας αφήνω με πολλά φιλιά και ευχές για ένα υπέροχο καλοκαίρι που από σήμερα ξεκινάει!!!