Ηλιοστάσιο-Πανσέληνος-Εκλειψη

Τί σημαίνουν; Χμ... Χωριστά ή όλα μαζί;
Χωριστά όλοι πάνω-κάτω γνωρίζουμε τί σημαίνει η κάθε έννοια. Με εξαίρεση ίσως την έκλειψη Σελήνης, η οποία για κάποιους υποδηλώνει την απόλυτη συμμετρία θηλυκού και αρσενικού καθώς ευθυγραμμίζονται οι πλανήτες και δεν υπάρχει υπερίσχυση κανενός. Για άλλους βέβαια ορίζει μια μικρή (; μικρή; 75 λεπτά από ότι διαβάζω θα χαζεύουν οι Αμερικάνοι) ρωγμή στο χωροχρόνο και τη ροή της ενέργειας, εξού και δεν γίνονται συνήθως rituals στις εκλείψεις. (Πραγματικά, φοβερή σύλληψη αυτή και μέσα στο μυαλό μου γυροφέρνουν διάφορα σενάρια που θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν σε μία έκλειψη Σελήνης κατα τη διάρκεια Πανσέληνου στην οριακή ημερομηνία του Χειμερινού Ηλιοστασίου).

Κατά τα άλλα, κάτι τέτοιο έχει να συμβεί πολλααααααα χρόνια. 400+ από ότι διάβασα στο ιντερνετ, και θα ξανασυμβεί το 2094 νομίζω (οπότε και -λογικά- εγώ θα έχω επιστρέψει στη Γη με τη μορφή σκουληκοτροφής, όπως και οι περισσότεροι από εσάς).

Τώρα, αν με ρωτήσετε αν με νοιάζουν εμένα όλα αυτά; Εεεεεμμμμ.... Χμ... Ναι και όχι. Ναι για το χειμερινό Ηλιοστάσιο (Yey!), ναι για την Πανσέληνο (που μετριάζει κάπως το πράγμα) ναι για την έκλειψη σαν αστρονομικό φαινόμενο, αλλά όχι για το γεγονός ότι εδώ δεν θα δούμε τίποτα.

Είναι πάντως λίγο creepy, ε; Να είναι Χειμερινό Ηλιοστάσιο με ματωμένο φεγγάρι....Να λες οκ, είναι η μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου αλλά την παλεύουμε γιατί ευτυχώς έχουμε Πανσέληνο (πράγμα που σου δίνει ελπίδα) και τότε, τσουπ, να κοκκινίζει η Σελήνη και να για λίγο να χάνεται παντελώς η ροή της ενέργειας, να σου χαλάει για λίγο το σκηνικό, να βλέπεις και το ματωμένο φεγγάρι, μέχρι να ξαναρχι΄σει το πράγμα να παίρνει τα πάνω του.

Βέβαια, αν αυτό είναι ελαφρώς τρομακτικό, φαντάσου πως θα ήταν μια ολική έκλειψη ηλίου π.χ. το Θερινο Ηλιοστάσιο.. Χαχαχα...

Oh, wait.... What?
http://eclipse.gsfc.nasa.gov/SEdecade/SEdecade2011.html

20 Μαρτίου 2015 ολική έλκειψη, μερικώς ορατή από την Ευρώπη. The closest I could get to a coincidence. Διότι περι αυτού πρόκειται. Περι συμπτώσεως. Και τίποτα άλλου.

Εύχομαι να περάσετε μια χαρούμενη γιορτή απόψε, και καλά Χριστούγεννα για όσους είναι από "εκείνη" την πλευρά. Εμείς θα τα πούμε μάλλον μετά την έλευση του 2011 πια.


Καλά να περνάτε, και μην ξεχάσετε, να κάνετε σχέδια και να ελπίζετε για το μέλλον!!

Ουπς..

Το λέω καθε φορά, το λέω και τώρα. Ο καιρός περνάει με το ένα και το άλλο, και δεν προφταίνομαι. Που μυαλό για blog, τα παιδιά και η δουλειά και ο καλός μου μου έχουν πάρει το μυαλό. :)

Πώς περάσατε το Samhain? Εμείς τίποτα πολύ ιδιαίτερο, την έχω λίγο στον πάγο αυτή τη γιορτή γιατί περιλαμβάνει....ξέρετε... πνεύματα και εγώ δεν είμαι και πολύ αυτού του τύπου. Όχι ότι έχω κάτι με τους αποβιώσαντες, αλλά χμμμ..προτιμώ να είναι καθένας στο χώρο του. Η σκέψη του ότι όλα κάποτε τελειώνουν με κάνει να αισθάνομαι πιο ασφαλής. Δεν θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει επιστροφή μετά. Και έτσι, δεν το γιορτάζω με τη wiccanική μορφή του, αλλά συνήθως προτιμώ να κάνω σύνδεση με τη φύση που πέφτει σε λήθαργο μέχρι να επιστρέψει το Φως του Χειμερινού Ηλιοτασίου.

Παρόλα αυτά, τα παιδιά το ήθελαν, είχα και μια μαμά εξ Αμερικής πρόθυμη για τέτοια πανηγύρια, και φτιάξαμε μια ωραία σκαλιστή κολοκύθα. Οκ. Τίποτα άλλο. Δεν μιλήσαμε για τη γιορτή των νεκρών αφού δεν ανήκει στη δική μας παράδοση, δεν ασχοληθήκαμε με κάτι άλλο.

Όμως... ΟΜΩΣ... Σε λίγο καιρό έρχεται το Χειμερινό Ηλιοστάσιο. Παρόλο που δεν έχει ξεκινήσει ακόμα να κρυώνει ο καιρός. Παρόλο που όλα έξω φωνάζουν ακόμα "φθινόπωρο" (μη πω και άνοιξη, έχει χαζέψει ο καιρός). Μόνο το ότι νυχτώνει νωρίς με κάνει να το σκέφτομαι προς το παρόν. Αλλά...το σκέφτομαι.

Μα τί ωραία γιορτή.

Τί φανταστική αλληγορία.

Και τί ευκαιρία να σχεδιάσεις και να προωθήσεις καινούρια ξεκινήματα.

Τί; Πώς να τα προωθήσεις;
Χμμμ... μολύβι. Χαρτί. Ας αυτοσχεδιάσουμε.

Για το Χειμερινό Ηλιοστάσιο χρειαζόμαστε ασφαλώς φωτιά. Όχι νερό, αυτό είναι για τη Σελήνη (άσε κάτω την κανάτα και το γυάλινο μπουκάλι, σε είδα.....).

Αλάτι; Αχ, τί να πω... Εξαρτάται από το πως το νοιώθετε. Εγώ νομίζω ότι η στιγμή που βγαίνει ο ήλιος είναι εξαγνιστική από μόνη της.

Παρέα χρειάζεται και ξενύχτι... Εεεεεε....Για κάτσε... Άκυρο. 21/12/2010 ημέρα Τρίτη. Θα δουλεύουν όλοι. Φυσικά ούτε εγώ δεν μπορώ να πάρω άδεια μέσα στον  Δεκέμβριο.Άρα...

Αααχ.. Πάλι άκυρο.

Αλλά εγώ θα ξυπνήσω νωρίς τουλάχιστον για να δω το Πρώτο Φως. :) Φέτος είμαι κυριολεκτικά δυό βήματα από τη θάλασσα. Θα προλάβω άραγε πριν φύγω για τη δουλειά; Τί ώρα είναι η ανατολή του ήλιου στις 21/12;

Λοιπόν; Έχουμε και λέμε. Αφού δεν μπορούμε να έχουμε όλα τα άλλα, μπορούμε να έχουμε κεριά (δεν έχουμε ούτε τζάκι αλλιώς θα σας έλεγα εγώ), αρκετά για να κάνουμε μία πρόχειρη Εστία. Χρυσά κεριά; Βεβαίως, αν το επιθυμείτε. Εγώ το επιθυμώ, και θα το ερευνήσω.

Άλλο; ΄Ήλιους και Αστέρια. Ναι μάλιστα. Αν δεν βρίσκετε ήλιους, να πάρετε καλούπια γύψου και να φτιάξετε μερικούς στα γρήγορα. Αλλιώς, χαρτόνι, ψαλίδι και τα λοιπά.

Φαγητό; ...ΦΑΓΗΤΟ; Η νηστεία το χειμώνα είναι πολύ passe, ξέρετε. Εκτός και αν θρησκεύεστε ή εχετε άλλο λόγο. Αλλιώς, κρεατάκι με το λιπάκι του και με τα όλα του. Κόκκινο κρασάκι. Ψωμί, σπόρους. Χαζοί είναι όσοι παραγεμίζουν τα ζώα με ρυζάκι, σταφίδες και κουκουνάρια; :)

Να πείτε την ιστορία στα παιδιά. Να αναλύσετε το συμβολισμό με τους φίλους σας. Σαν να είναι παραμύθι.

ΕΕΕεεεεε... Να εξομολογηθώ κάτι. Μου τη δίνει που δεν μπορώ να γιορτάσω το Ηλιοστάσιο στην ώρα του και πρεπει να περιμένω μέχρι τις 25 που είναι η επίσημη αργία. Προσπααθώ να σκέφτομαι ότι, οκ, δε βαεριέσαι, μια γιορτή είναι, αλλά.... όχι. Αν δεν γιορτάσεις με ενθουσιασμό την ημέρα του Ηλιοστασίου, τότε πότε;

Άλλες δύο μέρες!!!

Ναιαιαιαιαιαιαι!!! Mabon. MABON. M-A-B-O-N!!! Βέβαια πέφτει Τρίτη, αλλά είναι τόσο καλά!!! Επιτέλους, βρίσκομαι στην κατάλληλη φάση την κατάλληλη στιγμή και, αν ήταν και η αγάπη στην Αθήνα να γιορτάσω όπως θέλω μόνη, θα ήταν ακόμα καλύτερα (το φιάσκο του Αυγούστου δεν ξεχνιέται, έτσι;).

Τί να κάνω; Ο καιρός από ότι φαίνεται θα αντέξει για μπάνιο μέρι την Τρίτη, και μετά θα δροσίσει. Πού είναι εκείνο το κίτρινο τραπεζομάντηλο που έχω φυλαγμένο και δεν τσαλακώνεται; Να μη ξεχάσω να φροντίσω κυρίως το βασιλικό. Να τον κλαδέψω, να βρώ καμιά κάμπια που μασουλάει τα φύλλα, να ποτίσω και το δυόσμο και να κόψω κανένα φυλλαράκι να φρεσκαριστεί. Κιτρινισμένα φύλλα; Μπαααα... Λίγο δύσκολο να βρώ με αυτόν τον καιρό.

Τί θα φάμε; Ρυζάκι με κουκουνάρι και βραστά λαχανικά, φρούτα (που να βρώ φρούτα ημέρα Τρίτη;), μανιτάρια... (μμμ...μανιτάρια..). Μπορώ να βρω ρόδια; Ανθισμένο αγιόκλημα; Φασκόμηλο;  Μήπως βρω και φτιάξω την πρώτη μηλόπιτα;

Κάθε γιορτή έχει μέσα τρεχάματα.:)

Out of nowhere... Imbolc.

Χαχαχα. Και εγώ που δεν μπορούσα να βρω ημερολογιακά αντίστοιχη γιοστή του Imbolc στην Ελλάδα, τη βρήκα διαβάζοντας για το σταφύλι και τον ..Σεπτέμβριο. :

2 Φεβρουαρίου (Imbolc): Τί γίνεται τότε;

Την έλευση του… τρυγητή μήνα Σεπτέμβρη, που από την αρχαιότητα ακόμη εικονίζεται στα ψηφιδωτά με το πλεκτό κοφίνι, να πατάει ξυπόλητος σταφύλια στο πατητήρι, πάντοτε με την εύθυμη παρέα του, «καλωσορίζουν» οι αμπελοοινικινές περιοχές της Βόρειας Ελλάδας.

Ήδη, σε πολλές περιοχές ο τρύγος έχει ξεκινήσει, αλλά χωρίς τη συνοδεία των πολλών εθίμων, που - τρόπον τινά - τον συνόδευαν παλαιότερα και τον μετέτρεπαν σε πανηγύρι. Ελάχιστοι τρυγούν πλέον με τον παραδοσιακό τρόπο, αφού το πάτημα στα πατητήρια αντικαταστάθηκε με πιεστήρια και μηχανές.
Επιπλέον, η μεταφορά γίνεται σήμερα σε πλαστικά δοχεία ή κλούβες, που φορτώνονται σε αγροτικά αυτοκίνητα κι όχι στα κάρα, τα οποία έσερναν μουλάρια. Ακόμη και ο καθαρισμός των κρασοβάρελων γίνεται με χημικά καθαριστικά.
«Οι οινοπαραγωγοί βιάζονται να τρυγήσουν για να εξασφαλίσουν την παραγωγή τους και δεν έχουν καιρό για γιορτές, οι οποίες διοργανώνονται πια στο τέλος του τρύγου», ανέφερε, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η λαογράφος Ζέτα Παπαγεωργοπούλου, η οποία συμμετείχε στην ομάδα έρευνας του Ιδρύματος «Φανή Μπουτάρη», για την «Αμπελοοινική παράδοση στον χώρο της Μακεδονίας και της Θράκης».

Πάντως, όπως τόνισε, με σκοπό την προστασία της παραγωγής, τελούνται στις αμπελουργικές περιοχές της βόρειας Ελλάδας ποικίλες εθιμικές πρακτικές.

Εθιμικές πρακτικές

Ως παραδείγματα, η κ. Παπαγεωργοπούλου ανέφερε πως, «προσφέρουν τα πρώτα σταφύλια στην εκκλησία για να διαβαστούν, ανοίγουν τελετουργικά τα νέα κρασιά, θάβουν στο αμπέλι τα ψίχουλα του χριστουγεννιάτικου τραπεζιού, τα τσόφλια των πασχαλινών αυγών και τις στάχτες απ’ τις φωτιές της προπαραμονής των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και του Αϊ Γιάννη του Κλήδονα, χτυπούν τα πρεμνά με τα βάγια, κάνουν λιτανείες με περιφορά εικόνων, βάζουν διάφορα φυλαχτά στ’ αμπέλια και στα κελάρια».

Οι λατρευτικές πρακτικές κορυφώνονται την 1η Φεβρουαρίου, ημέρα κατά την οποία τιμάται η μνήμη του Αγίου Τρύφωνα, του προστάτη των αμπελουργών. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο Τρύφων έκοψε τη μύτη του κλαδεύοντας, γι’ αυτό και παραδοσιακά το κλάδεμα άρχιζε μετά τη γιορτή του.
Στο βορειοελλαδικό χώρο γίνονται αγιασμοί στ’ αμπέλια, τελετουργικά κλαδέματα, αρτοκλασίες και συνεστιάσεις. Στις αμπελοοινικές κοινότητες, όπου είναι εγκατεστημένοι πρόσφυγες από την αμπελουργική Στενήμαχο της ανατολικής Ρωμυλίας, δηλαδή στη Γουμένισσα του Κιλκίς, στη Στενήμαχο και στον Τρίλοφο της Ημαθίας, πραγματοποιείται κουρμπάνι, θυσία ζώου προς τιμήν του αγίου, με αντάλλαγμα μια καλή χρονιά στα αμπέλια.
«Στα παλαιότερα χρόνια πήγαιναν για τον τρύγο με στολισμένα κάρα και με τραγούδια και ο νοικοκύρης, ο ιδιοκτήτης του αμπελιού, προσέφερε σε όσους τρυγούσαν, όπως οικογένεια, γείτονες, φίλοι - η αλληλοβοήθεια στις αγροτικές εργασίες αποτελούσε παράδοση στις αγροτικές περιοχές, αργατία ονομάζεται στα ποντιακά αυτή η συνήθεια - φαγητό και κρασί», ανέφερε η κ. Παπαγεωργοπούλου.

Πρόσθεσε, μάλιστα, πως, πριν αρχίσει η αλκοολική ζύμωση, τραβούσαν μούστο, ώστε να φτιάξουν πετιμέζι - παχύρρευστο σιρόπι το οποίο χρησιμοποιείτο παραδοσιακά στις αμπελουργικές περιοχές ως γλυκαντική ουσία, αντί για ζάχαρη - και τα γλυκά του τρύγου: ρετσέλια, μουστολαμπάδες, σουτζούκια, μουσταλευριά κ.ά.


«Ευχή επί τρυγής αμπέλου»

Στα οινοποιεία σήμερα, την πρώτη μέρα του τρύγου, συνηθίζουν να κάνουν αγιασμό και διαβάζεται η «Ευχή επί τρυγής αμπέλου».

«Ειδικότερα, στα οινοποιεία του Αμυνταίου και όχι μόνο απ’ ό,τι γνωρίζω, γίνεται αγιασμός με ειδικό ευχολόγιο, τόσο στα αμπέλια όσο και στα οινοποιεία», είπε ο οινοποιός του «Κτήματος Άλφα» Άγγελος Ιατρίδης. «Κάποιες φορές - συμπλήρωσε - στο μέσο του τρύγου ή στο τέλος, μαζεύονται όλοι όσοι εργάζονται στα αμπέλια και τρώνε μαζί προϊόντα της αμπέλου, όπως μουσταλευριά, ντολμαδάκια φτιαγμένα με αμπελόφυλλα, μουσταλευριά, σε ένα αυτοσχέδιο τραπέζι μέσα στο αμπέλι».
 
Χμ...Ενδιαφέρον...

Και για να γυρίσουμε στο παρόν, υπενθυμίζω: Αυτό το μήνα τί έχουμε; Φθινοπωρινή Ισημερία στις 21 του μήνα. Mabon αν είστε μεγαλωμένοι στα εξωτερικά.:) Ωραία γιορτή, ειδικά αν κανείς έχει πάρει απόφαση ότι καλό ήταν το καλοκαίρι, αρά είναι ώρα να προχωρήσουμε προς το χειμώνα. Εμένα μου αρέσει αυτή η σκέψη. Παίρνει κανείς μια βαθιά ανάσα από τα όμορφα (;) του καλοκαιριού (ελάτε, κάτι καλό θα είχε το καλοκαίρι), βλέπει τι αποκόμισε και ετοιμάζεται για τον Οκτώβρη, τη γιορτή των νεκρών (το Halloween ντε), τη κατάδυση στον εαυτό του, τη σιωπή, μέχρι να γιορτάσει τον ερχομό του Φωτός, την 21η του Δεκέμβρη, την ημέρα του Yule.
 
Αχ. Μαγικές στιγμές. Εκπληκτική ερμηνεία του (α-)χρόνου όπως εμφανίζεται στον κόσμο των ανθρώπων. Τις ευχαριστιέμαι όσο τίποτα άλλο. Και τις περιμένω με μεγάλη χαρά. :)

Άλλες 20 μέρες για την Ισημερία. άρα θα τα ξαναπούμε σύντομα. Μέχρι τότε, μια σελιδα για τις γιορτές και τους εορτασμούς όπως την βρήκα λίγο πρόχειρα στο Ιντερνετ για σας:
http://www.wicca.com/celtic/akasha/holindex.htm

Ο Scott Cunningham επίσης τα λέει πολύ ωραία στο κλασσικό βιβλίο του, wicca - a guide for the solitary practitioner.. Τι; Βαριέστε να διαβάζετε στα αγγλικά; Κυκλοφορεί και σε μετάφραση από τις εκδόσεις Αρχέτυπο. Τι περιμένετε; Ψάξτε το και εσείς λίγο.;)

Υ.Γ. βρήκα και αυτό το μαγαζί γυρνώντας στο ιντερνετ. Το έχει δει άλλος κανείς; http://www.nightread.gr/eshp/

Βρήκα/δεν βρήκα...

Βρήκα ωραίες κορδέλες και λουλουδάκια μωβ,λιλά, ασημένια,λευκά. Και έφτιαξα μια σειρά που ίσως την κάνω στεφανάκι γύρω από το κερί. Κερί ασημένιο ή μωβ δεν βρήκα βέβαια ακόμα, αλλά θα πάω στο παιχνιδάδικο να πάρω. Όπως και βώλους για βυθό. Όσο για μεταλλικό μπωλ, είχε, αλλά όχι αυτό που ήθελα, και έτσι θα μείνω στο γυάλινο.

Έχω μια νύστα... Έπεσα στις 11, ξύπνησα στις 2, ξανακοιμήθηκα 3:30 και ξαναξύπνησα στις 6:30. 6 ώρες. Λέω να παω να πέσω καμιά ωρίτσα ακόμα, και ξαναοργανώνομαι αργότερα.

Καλημέρα..

Αυγουστιάτικο φεγγάρι

 images from http://selmainthecity.files.wordpress.com/2008/02/fullmoonseronik_m.jpg

Τι σχέδια έχετε; Εγώ λέω να κάνω μια μικρή τελετή στο μπαλκόνι, μάλλον αφού κοιμηθεί ο σύζυγος, και τώρα αναρωτιέμαι αν έχει νόημα να ψάξω να βρω ασημένια κεριά, αν χρειάζονται λευκά (σιγά να μην χρειάζονται, με τη Θεά θα μιλήσω και έχω να της πω πράγματα που δεν είναι και τόσο αθώα),πού θα βρω μεταλλικό μπωλ για να χαρώ τον καθρεφτισμό της Σελήνης μέσα (με το γυάλινο δεν λειτουργεί τόσο καλά, δεν ξέρω αν το δοκιμάσατε ποτέ). Η πλάκα είναι ότι δεν έχω καν ασημένια κορδέλα, πράγμα που σημαίνει ότι έχω να κάνω shopping στο αγαπημένο μου μαγαζί, συν να βρω ένα πιστόλι σιλικόνης για να διακοσμήσω λίγο το μπωλ, ίσως και τη βάση του κεριού, συν να αποφασίσω ποιο τραπεζομάντηλο θα βάλω στο τραπεζάκι του μπαλκονιού.


Χαχαχα, καμιά φορά υστεριάζω σαν καμιά θρησκόληπτη γεροντοκόρη με αυτά τα πράγματα, και μετά που συνειδητοποιώ τι σκέφτομαι (...και γράφω), αυτομουτζώνομαι μέχρι δακρύων. Αλλά ξέρετε κάτι; Δεν είναι ότι ΤΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ πραγματικά όλα αυτά για να επικοινωνήσω με τον κόσμο γύρω μου. Απλά είμαι μαζώχτρα και θέλω να στολίζω τον τόπο να είναι όμορφος. Ποιο πουλί πάει και κλέβει όλα τα γυαλιστερά και τα βάζει στη φωλιά της; Η κουρούνα; Χμμμ....

Τέλος πάντων ένα θεματάκι έχω μόνο. το μπαλκόνι μου βλέπει την πανσέληνο σχετικά νωρίς, οπότε πως θα κάνω δουλειά με τον J ξύπνιο; Όχι ότι έχω ή έχει πρόβλημα με το γεγονός, αλλλά ήθελα να δω τη Θεά λίγο prive, και άμα είναι και ο J μαζί, δεν θα μπορώ να εκφραστώ. Άλλωστε, τι δουλειά έχει ο J με τη Σελήνη, είναι δύσκολο να φανταστώ. Μάλλον,....wait. Μπορώ να το φανταστώ αλλά δεν θέλω. :)

Θέλετε να σας πω και τί σκοοπεύω να κάνω;
1) Καθαρισμό χώρου με μια ευχούλα και ίσως με λίγο βασιλικό που τον έχω και πρόχειρο πλέον στη γλάτρα του.
2) Επίκλησ...χμμ...Να κάνω επίκληση στα στοιχεία, από τη στιγμή που σκοπεύω να μιλήσω με τη Θεά; Εμμμ....Μάλλον όχι.
3) Επίκληση στη Θεά λοιπόν. Απευθείας. Γιατί έχω και κάτι τρέχοντα που θέλω να συζητήσω μαζί της, και επείγομαι.
4) Κατέβασμα του φεγγαριού (γμτ δεν υπάρχει άραγε καμιά καλύτερη μτφρσ για το drawing down the moon..;). Χρειάζομαι λίγο νερό για τον επόμενο μήνα που είναι λίγο δύσκολος από πολλές απόψεις. Τώρα που έχω γυάλινο μπουκάλι, να μην έχω νερό;;;
5) Επίμονη ενατένιση του τελετουργικού κεριού με προφανείς σκοπούς.... Χρρρρ.....ψψψψψ......Όχι δεν θα με πάρει ο ύπνος στο μπαλκόνι...Ενατένιση...
6) ...Εναρμόνιση...Ευχαριστίες και κλείσιμο της γραμμής επικοινωνίας με τη Θεά. Το κερί καλύτερα να μείνει σβηστό μέχρι την επόμενη φορά. :)


λίστα με ψώνια

• κερί ασημένιο κοντό χοντρό, με η χωρίς βάση.
• μεταλλικό μπωλ και ίσως αυτές οι τέλειες χάντρες που είναι ασημένιες και λευκές, για βυθός.
• ασημένια κορδέλα. Χοντρή. Γυαλιστερή. 3 μέτρα. Θα φτιάξω κόμπους, φιόγκους και δεσίματα..
• το γυάλινο μπουκάλι μου γι το νερό
• βαασιλικός για το νερό

τσιμπήστε και άλα ιδεάκια:
http://paganwiccan.about.com/od/moonphasemagic/ht/Summer_Moon.htm για τη Σελήνη του Καλοκαιριού
http://paganwiccan.about.com/od/wiccanandpaganrituals/ht/Esbat_Rite.htm για τα Esbats
http://paganwiccan.about.com/od/wiccanandpaganrituals/ht/Draw_Down.htm για να τραβήξετε πολύ ωραία το φεγγάρι..

Ψυχοφουφήχτρες 1

Ευκαιρία σήμερα με την βροχή των Περσειδών ψυχοβαμπίρια μου... Τόσος κόσμος συντονισμένος στον ίδιο ουρανό, συντονιστείτε και ρουφήξτε...:) Στην υγεία σας.... :D

Internet chips 1:

I have always kind of liked the way Andrew D. Chumbley put it in his article "What is Traditional Craft".

"The Traditional Craft is the Nameless Way of the Arte Magical. It is the Path of Wytcha, the heart's calling of avocation to Cunning Man and Wise Woman; it is the Hidden Circle of Initiates constituting the living body of the Elder Faith. Its ritual is the Sabbat of Dream-made-Flesh. Its mystery lies in the Land, below the feet of Those who tread the crooked track of Elphame. Its scripture is the way of wort-cunning and Beast-charming, the treasury of lore re-membered by Those who revere the Spirits; it is the gramarye of ear-whispered knowledge, beloved of Those who hold sacred the secrets of the dead and entrusted to They who look ever onward... If any ask about the Traditional Craft, their answers lie in its native land: the Circle of the Arte of Artes!"

Bibliography:

Annet and Stewart Farrar's "The Life and Times of a Modern Witch".   

A Witch Alone by Marion Green

Charles G Leland's books "ARADIA The Gospel of the Witches", "Gypsy Sorcey & Fortune Telling", "Etruscan Roman Remains"

I think the other text by Charles Leland are there too on sacredtext.com ;)

 

Τα σιγίλια

Τα σιγίλια τα σπάνε. :) Κυριολεκτικά. Δεν ξέρετε τι είναι τα σιγίλια; Google: Sigil. Ψάξτε το. Αλλά τα σπάνε. Έχετε δει ποτέ εκείνες τις οπτικές αυταπάτες, που κοιτάτε ένα σχήμα και αυτό μετατοπίζεται/κινείται/σβήνει αναλογα με την οπτική απάτη; Έ, ποιά οπτική απάτη και κολοκύθια, αυτό το πράγμα είναι ζωντανό και όσο το κοιτάς κινείται, αναπνέει, μιλάει.

..........

Δηλαδή, εγώ ένα (επίσημο) σιγίλιο έφτιαξα, και έχω μείνει ενεή. Επίσημο εννοώ πλήρες, έτσι; γιατί σιγίλια είχα ξεκινήσει να μουτζουρώνω εδώ και καιρό, για να μάθω τί γίνεται, αλλά χωρίς να φορτίζω.

................

Και όμως. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τις δυνατότητες που σου δίνει αυτό το πράγμα, είναι μια αποκάλυψη για μένα και τον τρόπο που μπορώ πιά να προχωρήσω στις διαδικασίες.

............

Πιστεύετε ότι παραληρώ; :) Δοκιμάστε το.Και θα δείτε.

Attention....

ενημερώνουμε τους κυρίους επιβάτες ότι μετά το πέρας των μαγικών εργασιών, τα μαγικά εργαλεία θα πρέπει να καθαρίζονται επιμελώς και να απομακρύνονται από τον κοινό χώρο, κατά τον ίδιο τρόπο που ο κοινός χώρος πρέπει να καθαρίζεται πριν την έναρξη της μαγικής διεργασίας.

Πώς γίνεται ο καθαρισμός;
Before: Καθαρό νερό, κατά τον τρόπο που ήδη γνωρίζετε ή σύμφωνα με αυτήν την πρόταση:
α)Καθαρίζουμε πρώτα με νερό και καθαριστικό, έπειτα με άφθονο νερό, έπειτα με αλάτι ένα γυάλινο μπουκάλι.
β)Το φως καθαρίζει εξίσου τα αντικείμενα, αρκεί αυτά κατά τη διάρκεια του καθαρισμού να μην βρίσκονται εκτεθειμένα σε κοινή θέα.
γ) ο καθαρισμός του νερού, το format της μνήμης του δηλαδή και ο επανπροσδιορισμός της χρήσης του (για μαγικό σκοπό) μπορεί να περιλαμβάνει:

• τη φύλαξη φρέσκου  νερού,καλά κλεισμένου σε γυάλινο δοχείο, σε ένα δροσερό, σκοτεινό μέρος, κατά προτίμηση κοντά σε χώμα (για να μπορέσει να φορτιστεί φυσικά από την ενέργεια της γης)
• το "τραγούδισμα" του νερού για να χάσει οποιοδήποτε αρνητικό φορτίο και να φοριστεί με τη δική μας ενέργεια κατά τη διάρκεια του διαλογισμού.
• την εμβάπτιση βοτάνων στο νερό, ανάλογως των αντιλήψεών μας, των πεποιθήσεών μας, κτλ. Θέλετε βασιλικό; Βασιλικό. Θέλετε δάφνη; Δάφνη. Θέλετε αλάτι; Χμ...Θα γεμίσετε λεκέδες αν αποφασίσετε να ραντίσετε το σπίτι.

After:
Ράντισμα του χώρου. Κάπνισμα του χώρου με βότανα. Νεράκι και αλάτι για όσα τλετουργικά εργαλεία πλένονται, ή θάψιμο στο χώμα μέσα σε ένα πανί, ή στεγνό πλύσιμο με αλάτι.

Αυτά βέβαι, τα λέω εγώ. Τα βρίσκω ταιριαστά με μένα. Εσείς μπορεί να έχετε άλλες αντιλήψεις, να μου τις γράψετε όμως και εμένα να τις ξέρω,ε; Άλλωστε η κυκλοφορία της γνώσης, της ιδέας πρέπει να γίνεται ελεύθερα!

To Ξόρκι-Depon

Όχι, όχι πονάει κεφάλι-κόβει κεφάλι. Δεν το πάτε καλά. Αφήστε που αμα κόψετε κεφάλι δεν φυτρώνει καινούριο.
Ξεκινάμε;

1ον: Αμα πονάτε πάρτε ό,τι σας έχει δώσει ο γιατρός σας. Αν δεν έχετε πάει στο γιατρό, να πάτε ASAP. Με την υγεία δεν παίζουμε. Αν όμως τα κάνατε όλα αυτά αλλά για ένα μυστήριο τρόπο ο πόνος δεν περνάει, μπορείτε να κάνετε και αυτό:

Αφήστε τις δουλειές. Ξαπλώστε και προσπαθήστε να καταλάβετε πολύ συγκεκριμένα από που ξεκινάει ο πόνος. Πού είναι η φωλιά του; Τι πονάει;

Π.χ.Από πολύ άμεση εμπειρία, ο πόνος στο πόδι μπορεί να είναι η δισκοκήλη που σας έχει σακατέψει τη μέση. Το σαγόνι που πονάει μπορεί να είναι ο φρονιμίτης (σιγά τον φρόνιμο) που βρίσκεται κρυμμένος και πιέσει όλα τα υπόλοιπα δόντια, νεύρα, ούλα, take a pick.

Τι μου λες τώρα ρε Σιλβεριάνα, πονάω λέμε. Πήρα depon και δεν μου κάνει τίποταααααααα...... αχχχ....αχααχαχαχαχαχαχχχχχχχχχχχ...... ΠΟΝΑΩΩΩΩΩΩ!!!!!!

Καλά, καλά.... Πονάτε. Κλέψτε από τον πόνο μισό δευτερόλεπτο. Σας φτάνει για να πατήσετε το ON της αποθηκευμενης ενέργειας. Τώρα συνεχίστε να πονάτε και να σχηματίζετε με τον πόνο ένα νοερό αντικείμενο στο νου σας.

ΠΟΝΑΩ ΛΕΜΕΕΕΕΕΕΕ.....

Το ξέρω. Δεν είπα ότι είναι εύκολο. Γι αυτό καλό είναι να μην περιμένετε τον τρομερό πόνο, αλλά να κάνετε εξάσκηση με μικρά πονάκια, μια παρανυχίδα, μια μελανιά, κάτι απλό.

Ρε Σιλβεριάνα, ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΑΣ ΠΑΙΖΕΙΣ;;;;;

Όχι, συγγνώμη. Αλλά καλό θα ήταν να το έχετε κάνει. Τώρα που πονάτε πολύ, ο πόνος μπορεί να συσσωρευτεί πολύ εύκολα στο νου σας και να πάρει υπόσταση, είναι ισχυρά παρών και μπορείτε να τον συγκεντρώσετε. Παρόλα αυτά, αν έχετε κάνει τις ασκήσεις σας στη νοερή δημιουργία αντικειμένων η/και μορφών, τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι ακόμα πιο εύκολα.

ΠΕΘΑΙΝΩΩΩΩ....ΑΧΧΧΧΧΧ.....

Συγγνώμη, σας ξέχασα. Θυμάστε το Fight Club?

ΠΟΝΑΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!! ΠΟΙΟΟΟΟΟΟΟ;;;;;;;;;

Κάποια στιγμή λέει ο ήρως: "Now imagine your pain is a ball of helion light". Ή κάτι τέτοιο. Κάντε το. Νοιώστε τον πόνο σας σαν μια σφαίρα από φως. Ή μια σφαίρα από φωτιά. Χρειαζόμαστε λίγη ζέστη ή λίγο φως, και μάλιστα γρήγορα. Μη τυχόν σχηματοποιήσετε τον πόνο σε discoball. Αν το έκανα θα ήμουν μαζόχα, τόσο στραφτάλισμα θα μου έφερνε ίλιγγο, και το φως φαίνεται σαν αγκάθι που τρυπάει το σκοτάδι.

 WTF!!! Oχι λέμε!!!

Α, γειά σας. Αυτό..

Τώρα που τα καταφέρατε, κρατήστε το... Κρατήστε... Έτσι... Ανοίξτε λίγο παραπάνω το φως... Βάλτε το να απλωθεί μέσα σας. Υπομονή.

Όσο προσπαθείτε να κάνετε αυτό, μεταλλάξτε σιγα-σιγά τον πόνο σε ζέστη... Μουδιάστε το κέντρο του πόνου. Μουδιάστε τα νεύρα που στέλνουν τα ηλεκτρικά σήματa στον εγκέφαλο. Μπείτε σε αυτή τη διαδικασία..

Και πάμε τώρα.. Μαλακή εισπνοή....Μάζεμα δυνάμεων....Εκπνοή....Στέλνουμε στον πόνο αναλγητικά κύματα  Εισπνοή...εκπνοή....εισπνοή....

Ναι; ΝΑΙ; Καλέ ζείτε ακόμα; Ναι; Somebody call 911....QUICK!!

Ολοκλήρωση της μετακόμισης!!

Οκ. Δεν ήξερα αν γίνεται και αλλιώς, αλλά εγώ τα έκανα copy-paste από το άλλο blog εδώ. Voila! Η Μάγια η μέλισσα στο καινούριο της σπίτι! Και επειδή η οργάνωση είναι το παν, παίρνω στο χέρι τη χαρά του ψυχαναγκαστικού, τα post-it και γράφω εδώ μερικά πράγματα που καλά θα ήταν να γίνουν (χωρίς να υπόσχομαι ότι θα γίνουν κιόλας...)

• Να κάνω επιτέλους μια σελίδα υποδοχής.
• Να βάλω την εικόνα της Μάγιας στο banner, να τη βλέπω να ενθουσιάζομαι.
• Να κάνω μια λίστα με βιβλία που μου άρεσαν και να τα ανεβάσω εδώ.
• Να κάνω μια λίστα με χρήσιμα links  και να την ανεβάσω επίσης εδώ.
• Να δώσω τις ομάδες στο facebook που μπορούν να βοηθήσουν
• Να σας εξηγήσω για τα σιγίλια που είναι χρησιμότατα
• Να σας πω για τα σύμβολα που είναι επίσης ωραιότατα
• Να...να....να....και άλλα πολλά.

Προς το παρόν, βλέπω τη Μάγια και χασμουριέται. Έ, μελισσούλα είναι,θα μου πείτε, όλη μέρα έτρεχε στη δουλειά και είναι πτώμα τώρα... :) Οπότε λέω να μη κάνω και εγώ άλλη φαασαρία, να κλείσω το laptopακι μου και να πάω για ύπνο. Καληνύχτα σε όλους. Και από αύριο, καλή δουλειά!! 

Πανω στην απελπισία: Ξόρκι για να τιμωρήσετε τον κλέφτη?!??

Την είχα έτοιμη την ανάρτηση, αλλά περίμενα να περάσει το Πάσχα. Καλά βρε αθεόφοβοι... Ξόρκι για να τιμωρήσετε τον κλέφτη; Δηλαδή, αλήθεια το λέτε τώρα;

Οι καλοί Χριστιανοί, μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Οι ενδιαφερόμενοι, τα γνωστά:

Χαρτί. Μολύβι. Ανάλυση.

1) Γιατί κλέβει κάποιος; 2) Τί μας κλέβει;

α) Πεινάει. Μας έχει κλέψει από το σπίτι τα λεφτά, κουβέρτες, και έχει αφήσει άδειο το ψυγείο. Προφανώς όμως, this is not your case. Δεν θέλετε να τον τιμωρήσετε γι αυτό.
β) Είναι τσογλαναράς. Μας έχει κλέψει τα λεφτά, το λαπτοπ, το κινητό, το φλασάκι μνήμης, το σκληρό και τα dvdrom του GTA Sa Andreas και του  Need for speed.  σε αυτή τη περίπτωση, τι να πεις. Αστερίσκο και θα το δούμε πιο κάτω.
γ) Είναι χρήστης, είναι άρρωστος. Μας πήρε τα λεφτά και τα Lexotanil της γιαγιάς. Εγώ δεν θα τον τιμωρούσα.Θα κοιτούσα να βοηθήσω την κατάσταση.
δ) Είναι επαγγελματίας. Μας έχει κλέψει  ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Target locked on. :)

Αφήνουμε τις Α και Γ περιπτώσεις διότι εμπίπτουν στην κατηγορία "ξόρκι για να φτιάξουμε την κοινωνία".

Περίπτωση β. Τι να του κάνεις του τσογλανιού αμα θέλει καινουριο λαπτοπ και το κλέβει; Ο μπαμπάς του που είναι να το δει να το θαυμάσει; Κατηγορία ξορκιού : "Να σου καεί το λαπτοπ (μου)", "να σου βραχυκυκλώσει το φλασάκι (μου)", "να σου καει η video card και να μη παίζεις τίποτα (ούτε από τα δικά σου, ουτε από τα δικά μου)". Αν αυτή είναι η φάση.... Ε, τώρα. Με ευκολάκια μου ζητάτε να ασχοληθώ; Εδώ πάμε για τα προχωρημένα..

Περίπτωση δ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ. Ο αλήτης, ο απατεώνας, ο κλέφταρος. Μπήκε γιατί το είχε προγραμματισμένο, μετρημένο, κοστολογημένο, πήρε τα καλύτερα κομμάτια του σπιτιού που εσύ δούλεψες για να τα πάρεις, στερήθηκες, πήρες και δάνειο, και ΑΥΤΟΣ θα τα μοσχοπουλήσει αλλού για να βγάλει τα φράγκα του, αλλά θα κρατήσει το home cinema γιατί του έχει γυαλίσει.
Αυτό ναι. Σας παίρνει για να κάνετε την πατατα, βγαλετε τα απωθημένα σας, δοκιμάσετε κάτι σκοτεινούλι, με γκριζες αποχρώσεις, μια ενσανς μίσους, λίγο ή πολύ εκδικητικό.Να του ευχηθείτε τα χειρότερα, τα "ούτε στον εχθρό μου" (ΑΥΤΟΣ είναι ο εχθρός σας), μπλα,μπλα,μπλα.
Διότι και καθότι, το αίσθημα της ιδιοκτησίας και του προσωπικού χώρου είναι αρχέγονο. Είναι ένας θυμός-ένστικτο που βγαίνει από πολύ βαθιά και σε κάνει λιοντάρι που βρυχάται, φίδι που δαγκώνει, σκυλί που κομματιάζει, άνθρωπος πουβγάζει τα χειρότερά του.
Προσωπικά σας κατανοώ. Αν και το μόνο που μου έχουν κλέψει είναι  βρακί και παντελόνι από την απλώστρα σε διάστημα κάποιων χρόνων. Και παρόλο που το θέμα είναι γελοίο αν το σκεφτείς, εγώ είχα κολλήσει στο βρακί που έκανε 11 ευρώ εν έτει 2002 (γιατί ήταν VV και χωρίς ραφές και όλες τις επίσημες εξόδους τις έκανα με αυτό, ήταν σαν να μη φοράς βρακί, τέλειο δηλαδή), και στο χαμενο από χρόοοοοονια Levi's 531 τζην, που μια φορά είπα να πάρω τζην της προκοπής (ήμουν μόλις 14 χρονών και είχα πάρει ένα της αυτής μάρκας που έστρωνε ΦΟ-ΒΕ-ΡΑ, ενώ η μανούλα μου ψώνιζε όλο κάτι χαζομάρες από βλαμμένα μαγαζιά που δεν έστρωναν αλλά ήταν γερα-φτηνα-και-με-εκαναν-γλυκουλα, δηλαδή σαν παιδάκι από το ιδρυμα, ενώ εγώ ήθελα επιτέλους να φορέσω κάτι της προκοπής), έδωσα λοιπόν τα ωραία μου λεφτά από το χαρτζηλίκι, 24.000 δρχ παρακαλώ ΤΟΤΕ, και μετά από 3 εβδομάδες, τέλος. Φτερά το παντελόνι, ξεφωνητά εγώ.
Φαντάσου τώρα να μη σου κλέψουν το βρακί, αλλά να σου ανοίξουν το σπίτι. Και να είναι η οικογένειά σου μέσα. Ή οι γονείς σου. Ή αν σου ανοίξουν το μαγαζί και να σου πάρουν τη μπουκιά από το στόμα (το δικό σου, της οικογένειάς σου, το ίδιο είναι). Και να μη σου παρουν τίποτα, είναι ένα σοκ. Και θέλεις να τους πιάσεις και να τους σαπίσεις στο ξύλο. Αλλά είναι άφαντοι. Και θες να τους κάνεις τα ίδια και χειρότερα. Και επειδή δεν τους βρίσκεις, ετοιμάζεσαι ως καλός μη Χριστιανός (οι χριστιανοί κάνουν μοκο, υπομονή, προσευχή και θλίψη) να εκδικηθείς με κατάρες, ξόρκια, βουντού, καρφίτσες, πεντάλφες, προκειμένου να τιμωρήσεις τουλλάχιστον αυτόν που το κράτος, η πολιτεία, η αστυνομία, η θωρακισμένη πόρτα, δεν μπόρεσαν να σταματήσουν. Να βγάλεις τη φωτιά από μέσα σου βρε παιδι μου. Να δει και ΑΥΤΟΣ πως είναι να υποφέρεις και να είσαι ανήμπορος.

Στοπ. Ανάσα.

Αυτό θέλετε; Να τιμωρήσετε με το χειρότερο τρόπο; Να τον δειτε να ουρλιάζει, να πονάει, να σβήνει; Εγώ δυο-τρια πράγματα έχω να πω και μετά θα σας αφήσω να κάνετε ό,τι νομίζετε.
.
1ον: Να σκεφτόμαστε πριν μιλήσουμε, πριν αποφασίσουμε, γιατί ο χειρότερος σύμβουλος είναι ο θυμός.
2ον: Η κατάρα είναι γαιδάρα και γυρνάει στον αφέντη, και
3ον Δεν γίνεται να βουτήξεις με τα χέρια σου κάποιον μέσα στη λάσπη και να μη λερωθείς και εσύ.

Τι; Όχι, όχι. Καμία ηθική κρίση. Εγώ τη γνώμη μου λέω, ό,τι θέλετε εσείς αποφασίζετε. Τί θα έκανα εγώ, χμ.. Δεν μπορώ να σας πω, να αποφασίσετε μόνοι σας.. Άλλωστε κάθε άνθρωπος έχει το δικό του ηικό κώδικα, τα δικά του όρια στο τι είναι δεον πράττειν σε κάθε περίπτωση. Αλλά δεν θα κουραστώ να το θυμίζω. Όλα τα πράγματα έχουν συνέπειες. Ξόρκι δεν έχει. (Και μη μου πειτε μετά οτι δεν σας τα είπα...)

Καλό Καλοκαίρι!!!

Καλό Καλοκαίρι σε όλους και όλες, σήμερα Εαρινή Ισημερία και επιτέλους λίγο καλός καιρός εδώ εις τον Βορράν, με την ανεπανάληπτη αίσθηση που προκαλεί την φράση "θέλω να βγάλω το μπουφάν μου", τουτέστιν έχει ζέστη ενώ νόμιζα ότι θα έχει ακόμα κρύο και ντύθηκα χειμωνιάτικα, αλλά τώρα σκάω ελαφρώς.
Και αντηλιακή βάλαμε, και τα μπουφάν βγάλαμε, και μια βόλτα στο Νέστο κάναμε οικογενειακώς. Προσωπικά, θα προτιμούσα να κάνω τοξοβολία και καγιάκ, ήταν μια υπέροχη μέρα για καγιάκ, και όσοι έκαναν το ευχαριστήθηκαν όπως διέκρινα στο χαμόγελό τους μπαίνοντας και βγαίνοντας από το ποτάμι. Αφού όμως πήγαμε απροετοίμαστοι και η παρέα περιελάμβανε και συνταξιούχους, το άφησα στο μυαλό μου για τον Μάϊο, που και ο καιρός θα είναι καλύτερος, και θα βρούμε ευκαιρία απόδρασης με νεότερη και πιο ανθεκτική παρέα.:)
Περιμένατε κανένα ξόρκι για την Ισημερία; Χμμ... Να σας πω, δεν το προτιμάω. Η Ισημερίες είναι ένα σημείο ισορροπίας πολύ λεπτό, όπου νοιώθεις έτσι και αλλλιώς την αλλαγή να σκάει από παντού με το δικό της ρυθμό, δευτερόλεπτο προς δευτερόλεπτο. Πως να το πω αλλιώς... Νοιώθω βρε παιδί μου ότι βεβαίως ο κύκλος της γης είναι ένα θαύμα από μόνο του, αλλα αντίθετα με τα σημείο ζενίθ και ναδίρ της ολης διαδικασίας, οι ισημερίες δεν προσφέρουν έδαφος για "κάτι". Δεν έχουν την ορμή, την αντίθεση των πραγμάτων, αλλά τη ροή που νοιώθεις να κυλάει, όπως όταν βλέπεις ένα σπόρο έτοιμο να φυτρώσει σκίζοντας τη φλούδα του, ή όπως όταν βλέπεις ένα φυτό να κιτρινίζει και να ετοιμάζεται να ρίξει τα φύλλα του, λεπτό προς λεπτό.
Σε αυτή την απόδειξη, λοιπόν, της ρευστότητας των πραγμάτων, της ροής, της συνέχειας,  δεν βρίσκω λόγο να επέμβω κάπως. Ούτε να στερήσω κάτι από την καθολική ροή της ενέργειας, αν υποθέσουμε ότι μπορεί κανείς να το κάνει αυτό, προς ίδιον όφελος. Οπότε, ξόρκι για την Ισημερία, γιόκ. :)
Κατά τα λοιπά, σκεφτομουν από καιρό να γράψω διάφορα. Τι Euroviosion, τι οικονομικά μέτρα, τι μια ιδέα για το καινούριο παραμύθι που σκέφτηκα, περνάει η ώρα και το λαπτοπακι μένει κλειστό.(alepouda αν τυχόν διαβάσεις αυτό το topic επικοινώνησε μαζί μου με ένα σχόλιο στο blog και στείλε μου το mail σου να μιλήσουμε,δεν θα το δημοσιοποιήσω και  θα σε κάνω και διάσημη, I promise :)...).

Εχουμε και το θέμα του γάμου, που ουτε νυφικό θέλω να κοιτάξω γιατί ΔΕΝ ΘΕΛΩ νυφικό (εδώ γάμο σε εκκλησία δεν ήθελα αλλά θα κάνουμε για να μη πάθει εγκεφαλικό ο πεθερός μου) και δεν έχω και τις φιλενάδες μου/την αδερφή μου κοντά για να κάνουμε και λίγο χαβαλέ  να ξεχνίεμαι, παράνυφο δεν ήθελα αλλά η μικρή καινούρια ανηψιά θέλει και μάλιστα πολύ, προσκλητήρια έφτιαξα αλλά έχω ένα θεματάκι με τον τρόπο που θα τυπώσω και θα κόψω σε χαρτί αυτό που θέλω, φωτογράφο δεν θελουμε και όλοι μας κοιτάνε σαν εξωγήινους, ο θυροειδής ειναι αρύθμιστος και νοιώθω πάλι αυτή την απίστευτη μουργέλα και πεινα ταυτόχρονα, όλα είναι ενα κουλουβάχατο, και εγω χαλαρή βλέπω τβ και ακούω τραγουδάκια. Χαχαχα. Ρημάδα αναβλητικότητα. :D
Αυτά τα ολίγα μωρά μου, έχω παρόλα αυτά τρελά κέφια (φαίνεται, κουτσομπόλεψα τον εαυτό μου σήμερα) και σας αφήνω με πολλά φιλιά και ευχές για ένα υπέροχο καλοκαίρι που από σήμερα ξεκινάει!!!

Μαγικές στιγμές : το ξόρκι take-it-easy

Κουραστήκατε με τον καθημερινό/εβδομαδιαίο/μηνιαίο/ετήσιο/lifetime προγραμματισμό που κάνετε για το οτιδήποτε; Θέλετε επιτέλους να ζήσετε τη ζωή σας χαλαρά, χωρίς να χάνετε τον ύπνο σας σκεπτόμενοι πώς και αν θα πετύχει ο επόμενος στόχος σας; Βαρεθήκατε τα πολλαπλά ξόρκια για λεφτά-αγάπη-τύχη-επαγγελματική επιτυχία; Σήμερα το UniversePlays σας παρουσιάζει σε αποκλειστικότητα το υπέρτατο ξόρκι:

ΤΟ ΞΟΡΚΙ TAKE IT EASY

α)Κατ΄ αρχήν, ΞΕΧΑΣΤΕ τη στοχοθεσία. Ναι, ναι... Δεν κάνω πλάκα. Προσπαθήστε να αδειάσετε το μυαλό σας τελείως. Ξέρω ότι είναι δύσκολο και σας θυμίζει την πρώτη φορά που ξεκινήσατε να κάνετε διαλογισμό, εκείνο το άκυρο τέταρτο που έπρεπε να σκέφτεστε "τίποτα" αλλά εσείς ακούγατε τη γάτα του γείτονα να νιαουρίζει, το φορτηγό να κορνάρει, το ψυγείο να φωνάζει ότι θέλει απόψυξη , τη συνείδησή σας να ψιθυρίζει ότι όλα είναι μάταια, και κάτι τέτοια καθημερινά και τετριμμένα. 

Επειδή όμως μετά από τοοοόσα ξόρκια και μαθήματα, θεωρώ ότι είστε πιά προχωρημένοι, σας δείχνω απόλυτη εμπιστοσύνη και συνεχίζω με το ξόρκι.

β) Κατά δεύτερον, ξαναβάλτε παντόφλες και μην ετοιμάζεστε να πάτε στο μαγαζί με τα κεριά για προμήθειες. Δεν θα κάψουμε τίποτα σήμερα. Εκτός και αν το θέλετε δηλαδή, οπότε διαλέξτε απλά ένα κερί με το αγαπημένο σας άρωμα, ή ένα αρωματικό καρβουνάκι (δεν ξέρω για σας αλλά εγώ με αυτά τα μυριστικά ζαβλακώνω, οπότε τα αποφεύγω. Αν εσάς σας αρέσει, πάω πάσο...)..

γ) Τρίτον, μην ανοίγετε ατζέντα να βρειτε τη φάση της Σελήνης. Any day will do. Πραγματικά. Οποιαδήποτε μέρα είναι Η μέρα για αυτό το ξόρκι.

Χαλαρώσατε λίγο; Τουλάχιστον μέσα στο πρόγραμμα της ημέρας δουλειά-μαγείρεμα-δουλειές-γυμναστήριο-δεσμός-κρίση δεν χρειάζεται να έχετε και τις ετοιμασίες αυτού του ultimate spell.

Ok τώρα. Πάμε παρακάτω. Παίρνουμε ως δεδομένο λοιπόν ότι όλοι θέλουμε να ηρεμήσουμε από τα προγράμματα που παιδεύουν τον εγκέφαλό μας (οι μαζοχιστές κάπου εδώ μπορούν να μας αποχαιρετήσουν, οι workaholics ας παραμείνουν, πιστεύω ότι θα ήθελαν όσο τίποτε στον κόσμο να λύσουν τα υπόλοιπα θεματάκια και να ασχολούνται μόνο με τη δουλειά τους - δεν εγκρίνω, αλλά κομμάτια να γίνει, άλλωστε κάποιος πρέπει να με πληρώσει και μένα, the more the better.. - ).

Καθώς η μέρα για την εκτέλεση δεν μπορεί να είναι καθορισμένη, το σωστό timing για σας μπορεί να παίζει. Μια μέρα που ξυπνάτε και συνειδητοποιείτε ότι είναι Κυριακή πρωί και το μόνο που μπορείτε να προγραμματίσετε είναι λίγος ύπνος ακόμα; Η μέρα που θα έχετε πήξει απο την καθημερινότητα, θα γυρίσετε σπίτι και θα καθήσετε στον καναπέ σας, απολαμβάνοντας ασυνείδητα 4 λεπτά απόλυτης ηρεμίας; Διαλέξτε και πάρετε. Αυτό θα είναι και το βασικό συστατικό με το οποίο θα εργαστούμε. 

Μην μου άγχεστε. Δεν υπάχει καλή η κακή στιγμή. Δεν υπάρχει περίπτωση να διαλέξετε το κακό συστατικό και να χαλάσει η ζύμη και να χαλάσει το ξορκι.

Μόλις λοιπόν "πιάσετε" τη στιγμή μπορείτε να κλείσετε τα μάτια και να χαμογελάστε απολαμβάνοντας την. Λογικά θα την νοιώσετε να σας ζεσταίνει,να σας γλυκαίνει, να σας φωτίζει (θα καταλάβετε εσείς τι γίνεται, κάτι θα νοιώσετε να αλλάζει και να χαμογελάτε). Μην αφήσετε το θετικό συναίσθημα να σας καταβάλλει (σας ξέρω εγώ, μη δείτε καλό, αυτόματα αρχίζετε τα ούφ, γιατί να μην είστε συνέχεια έτσι, και τέτοια καταθλιπτικά). Ρουφήξτε (ψυχοβαμπίρια μου...) τα καλά και μετά αφήστε το κουκούτσι να πέσει κάτω. Φτύστε τον αρνητισμό εξω από το σύστημά σας. ΠΕτάξτε τον. Έεεεετσι μπράβο.

Μόλις συμπληρώσατε το πρώτο βήμα. Την "συνειδητοποίηση". Επαναλάβετε αυτό το βήμα όταν έχετε την ευκαιρία. 

Σουτ, δεν θέλω κλάψες. Το ξέρω ότι είστε πιεσμένοι. Αλλά την έχετε την ευκαιρία. Τουλάχιστον 2-3 φορές τη μέρα. Όταν βάζετε παντόφλες και όταν βάζετε την πρώτη πιρουνιά φαγητού στο στόμα. Όταν μπαίνετε για μπάνιο και πέφτει το ζεστό νερό πάνω σας. Λέω ψέμματα; 

Θα ήθελα εδώ λίγη παραπάνω προσοχή. Άλλωστε, το κανάλι της συνειδητοποίησης θα έχει ήδη ανοίξει από την πρώτη εμπειρία, και θα γίνεστε πιο δεκτικοί. 

Και πού είναι το ξόρκι; Είναι απλό. Τις ώρες της συνειδητοποίησης, επιμηκύνετε λίγο την ώρα της συνειδητοποίησης. Απλά, φανταστείτε ότι η χαρα απλώνεται έτσι σε μια αχανή έκταση σκοταδιού-ουρανού-βυθού. Δεν είστε αχανής τύπος; Φανταστείτε ότι η συνειδητοποίηση είναι μια ακρογιαλιά όπου τα κύματα γλείφουν απαλά την άμμο. Μπορείτε να ακούσετε τους γλάρους; Δεν θα το πω πουθενά. Είναι ακόμα καλύτερα. 

Σκοπός μας άλλωστε είναι να μετατρέψουμε τη συνειδητοποίηση της Στιγμής, το αίσθημα της Ευτυχούς Ροής, σε μια Διαρκή Εικόνα, σε ένα συνεχές ερέθισμα που μπορεί να αναπαράγει, αν πολλαπλασιάσει την ηρεμία στο μυλό μας και να την προβάλλει την καθημερινότητα.

Απλώστε τον τραχανά την απόλαυση αυτή λίγο κάθε φορά. Λίγο παραπέρα. Λίγο ακόμα. Και όταν σας πνίγει ο προγραμματισμός, πάρτε μια ανάσα και χρησιμοποιήστε την Διαρκή Εικόνα σας για να προβάλλετε τη Ροή της Ενέργειας στο θέμα σας. Στη ζωή σας.

Αν επιλέξετε να σταματήσετε εδώ, έχετε το ξόρκι-Lexotanil. Χωρίς συνταγή. Χωρίς ημερομηνία λήξης. Δυστυχώς όμως, κανεις δεν γιατρεύτηκε μόνο με τα φάρμακα.

Ένα κουράγιο ακόμα. Τελευταίο βήμα. Σας το υπόσχομαι. Την ημέρα που θα έχετε χρόνο, αφιερώστε λίγη ώρα (λίγη....χμ...εγώ ενα τεταρτάκι το θέλω), για μια τελευταία μετατροπή. Έχοντας αποθέματα Ροής στη συνείδησή σας, χαλαρώστε, κλείστε τα μάτια (εντάξει, εγώ το θέλω, εσείς μπορείτε πάντα να διαλογίζεστε με μάτια ανοιχτά) και απλά προβάλλετε τη Ροή στη ζωή σας. Μη στοχοποιείτε. Μη πείτε "θέλω να πάνε όλα καλά ΕΚΕΙ". Αφήστε τη Ροή να γεμίσει τη ζωή σας. Ξέρει αυτή που να πάει.

Επαναλάβετε συχνά. Παράλληλα, προσπαθείστε να συνειδητοποιήσετε τη ροή των πραγμάτων, παίρνοντας μια μικρή γεύση κάθε φορά και απλώνοντάς την στον κόσμο σας.

Σας εύχομαι μια υπέροχη μέρα

και μια υπέροχη ζωή

Πολλά ζαχαρωμένα φιλιά

Silveriana

Χειμερινό ηλιοστάσιο Νο2

Να μερικές ωραίες προτάσεις (σας πρόλαβα ή έχετε κανονίσει;)

α) αν υπάρχει τζάκι. Να μαζευτείτε με φίλους και να περάσετε το βράδυ κάνοντας χειμερινό πικνικ στο σπίτι. Με κεριά και τζάκι. Χωρίς φώτα και ρεύμα. τί θα μαγειρέψετε; Τα παντα στο τζάκι. Ψητές πατάτες κλεισμένες στο αλουμινόχαρτο, μανιτάρια, ψωμάκι, τυράκι, ό,τι θέλετε. Λιτά και νόστιμα. Ε, και λίγο κρασί δεν βλάπτει φυσικά. ζεστούτσικο ίσως, με λίγα μήλα κομμένα μέσα, ένα κομμάτι κανέλα, λίγα καρύδια.. Καρπός της φύσης είναι και αυτά.
β) Αν υπάρχει αυλή, το είπα και στο προηγούμενο post... το καλύτερό μου. Κόσμος να μπανοβγαίνει στο σπίτι και την αυλή, ζεστά ποτά, τράκα τσιγαράκι για τους καπνίζοντες, κεριά, κρέας στα κάρβουνα, μια ευτυχία!
γ) Αν δεν υπάρχει τίποτα από αυτά, αλλά υπάρχει παρέα και διάθεση: Όλα τα προαναφερόμενα εδέσματα στο γκριλ. Γινονται πεντανόστιμα. Χλιαρό κρασί, τσάι, u name it.

Όλα τα φαγητά για όλες τις περιπτώσεις, έτσι; Αν μπορείτε να ψήσετε στο σπίτι κρεατάκι, πατατούλες, θα είναι καλά. Και απαραίτητο συστατικό, η κουβέντα με φίλους και το sleep over. Όσο αντέξετε. Άλλωστε το να αντικρύζεις την ανατολή μετά τη μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου έχοντας δίπλα τους φίλους σου, νυσταγμένος και κουρασμένος, δίνει την καλύτερη αίσθηση νίκης που θα μπορούσε ένας άνθρωπος να νιώσει σε τέτοιες συνθήκες. Θα εχετε νικήσει μαζί την αδράνεια, τον ύπνο, το σκοτάδι. στην επάκτασή τους, θα έχετε νικήσει ένα κομμάτι από το θάνατο. Όλοι μαζί. Και μπροστά σας το φώς θα δυναμώνει.

Χαρούμενο Χειμερινό Ηλιοστάσιο εύχομαι σε όλους, εορτάζοντες και μη. Χαρούμενο Yule, για τους των δυτικών συνηθειών οπαδούς. Και ευτυχισμένο νέο έτος σε όλους!!!

Χειμερινό Ηλιοστάσιο

Μ' αρέσει ο συμβολισμός του χειμερινου ηλιοστάσιου. Μ' αρέσει η ιδέα της ημέρας του ναδίρ του φωτός, με την προοπτική της ανόδου στην κορυφή. Μου αρέσει να σκέφτομαι ότι όλα έχουν ένα κύκλο, ότι δεν μπορεί τα πράγματα να είναι πάντα "εκεί κάτω", λίγα, σκοτεινά και κρύα.

Θα ήθελα και εγώ να είχα μια μεγάλη αυλή, και να έκαιγα μια φωτιά ολόκληρο το βράδυ, να προσπαθήσω να πολεμήσω το μεγαλύτερο σκοτάδι του χρόνου με το φως, την παγωνιά με τη ζέστη, τη μοναξιά με φίλους. Μετά από πολλή σκέψη, δεν ξέρω αν μπορώ να γιορτάσω αλλιώς το Ηλιοστάσιο του χειμώνα.

Πώς να το κάνω; Ξαγρυπνώντας το βράδυ στο σπίτι μπροστά από ένα κερί; Δύο κεριά; Πολλά; Ένα καντηλάκι; Τι να πολεμήσω; Και ακόμα περισσότερο: ποιόν να έχω δίπλα μου;

Φέτος λοιπόν όχι. Αλλά θα σας γράψω δυό λόγια, μια ιδέα, κάτι που να μπορείτε να κάνετε αν σας αρέσει η ιδέα του Χειμερινού Ηλιοστασίου. Γιατί είναι πραγματικά μία από τις καλύτερες γιορτές του χρόνου..

Ξεκουραστείτε σήμερα λοιπόν. Πώς το λένε; "Ες αύριον τα σπουδαία".. Τα πολύ-πολύ σπουδαία.

Ξόρκι #3: "Η δουλειά είναι δουλεία και η τεμπελιά μαγεία"

...Ή αλλιώς "πώς να μείνετε σπίτι ενώ όλοι θεωρούν ότι δουλεύετε"..

Για το σημερινό ξόρκι θα χρειαστούμε:

1) 500kgr-1000kgr διαλογισμού (είναι πολλά αλλά θα τα αναπληρώσετε με σκληρό διαλογισμό όταν θα πετύχει το ξόρκι και εσείς απλά θα κααααααααααααθεστε)

2) Μια ξεκάθαρη εικόνα του εαυτού σας στο μυαλό σας, ή μία φωτογραφία σας αν προτιμάτε να γητεύετε με μάτια ανοιχτά

3) Ένα ενδιαφέρον χόμπι, ή μια σημαντική δουλειά, ή πολλά λεφτά (ή ένα κίνητρο που θα σας ωθήσει να δημιουργήσετε το ξόρκι Νο3..΄Η απλά άπειρη, ασήκωτη, ανυπόφορη αλλά πάντα επιτηδευμένη τεμπελιά)..

4) Ένα κομμάτι του εαυτού σας: Μία τούφα τρίχες, το παντελόνι της δουλειάς, το ρολόι (το ρημάδι) που μετράει τα δευτερόλεπτα μέχρι να σχολάσετε κτλ, κτλ, κτλ... (Οχι wannabe-Tryfon-Samaras, δεν χρειάζεται να κόψετε τα μαλλιά σας απαραίτητα, μπορείτε απλά να τα ακουμπάτε κατά τη διάρκεια της γητείας)

5) Για τους fan των κεριών: Μία σειρά λευκά κεριά (γιατί θέλουμε αγνό αποτέλεσμα) που θα τοποθετηθούν μπροστά σας κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, δημιουργώντας ένα μυστικιστικό όριο μεταξύ του ευτού σας και του "διπλότυπού" σας.

6) Ένα αντικείμενο επαναφοράς-μια λέξη εξόδου-ένα ενεργειακό όπλο σε περίπτωση που τα πράγματα αλλαξουν τροπή και χρειαστεί να επαναφέρετε τον άλλο σας ευτό στην τάξη. Πριν σηκωθεί και φύγει με το υπόλοιπο του τραπεζικού σας λογαριασμού και τον νέο γκόμενο στις Μπαχάμες. (καιι θα σας πω εγώ μετά τι θα πει φτωχός και μόνος πλην τίμιος βιοπαλαιστής..)

Διάρκεια: Επαρκές χρονικό διάστημα για να αναπτύξετε τις δεξιότητες της αστρικής προβολής ή της δημιουργιας σκεπτομορφών/βοηθών + 13 ημέρες (από την νέα Σελήνη μέχρι την παραμονή της Πανσέληνου). Και να μην ακούω γκρίνιες. Διαρκει πολύ αλλά είπαμε: τα αγαθά κόποις κτώνται.

Αφού λοιπόν έχουμε κατακτήσει τη δεξιόττα της δημιουργίας σκεπτομορφών Α τάξης, καθόμαστε αναπαυτικά σε θέση διαλογισμού ενώ κοιτάζουμε το φεγγάρι που ξεκινά να γεμίζει. Σκεπτόμαστε αποκλειστικά τον εαυτό μας να δουλεύει, να δουλεύει σκληρά αλλά με διάθεση, με αντοχή, με πάθος και αποτελεσματικότητα (με αποτελεσματικότητα είπα, όχι με ενα τοστ στο χέρι να ρίχνει πασιέντζες στον υπολογιστή...). Επαναλαμβάνουμε το κουραστικό αυτό διαλογισμό (ZZZZZzzzzzzz....) για 13 ημέρες.
Την δέκατη τέταρτη ημέρα παίρνουμε τη γνωστή στάση του τεμπέλη...εχμ...γκου..γκουχ...του διαλογισμού και κοιτάζουμε την Πανσέληνο σίγουροι για την επιτυχία της γητείας. Μπροστά μας δημιουργούμε μια οριζόντια γραμμή από αναμμένα κεριά σαν ένα νοητό φράγμα μεταξύ εμών και της σκεπτομορφής-βοηθού που θα δημιουργηθεί, και αφήνουμε αν θέλουμε στην "άλλη" πλευρά τα ρούχα εργασίας μας-το ρολόι μας-ένα προσωπικό αντικείμενο από τη δουλειά μας. Κλείνουμε τα μάτια (προσοχή μη μας πάρει ο ύπνος, τα κεριά μπροστά μας καίνε ακόμα) και οραματιζόμαστε τη νεα σκεπτομορφή να δουλεύει στη θέση μας και να παίρνει προαγωγή/συγχαρητήρια/μπόνους/νεο ΗΥ στο γραφείο, κεδίζοντας το θαυμασμό όλων και ξοδεύοντας μηδέν (0) ευρώ, γεμίζοντς το τραπεζικό μας λογαριασμό με μια περιουσία.
Μόλις νοιώσουμε ότι έχουμε επιτύχει, ανοίγουμε α...ρ...γ..α... τα μάτια. Λογικά, αν έχει πετύχει η τούρτα η γητεία, θα ανοίξουμε τα μάτια ακριβώς τη στιγμή που τα κεριά έχουν σβήσει, τα φυτίλια τους ακόμα καίνε και απέναντί μας, ώ του θαύματος, θα κάθεται ωσαν (ωσάν;;;;) σε καθρέπτη, η εργασιομανής σκεπτομορφή μας.
Προσοχή! Επειδή οι σκεπτομορφές χρειάζονται τροφοδότηση, μπορούν να αποστασιοποιηθούν, να σας βγάλουν γλώσσα, να σας κάνουν άσεμνες χειρονομίες (ελάτε τώρα που δεν ξέρετε που έμαθε η σκεπτομορφή να χειρονομεί και να βωμολοχεί... Και αφήστε τα "που τα έμαθες εσύ αυτά άτιμη"...Το πράγμα φαίνεται... Κατ΄εικόνα και καθ΄ ομοίωσή σας...) και να την κάνουν με ελαφρά, αντλώντας ενέργεια από άλλους (ψυχοβαμπίρ) με τις συνέπειες που προανέφερα (όχι μόνο θα σου πάρει τα λεφτά, θα σου πάρει και το αμόρε και θα στο ρουφήξει μέχρι τελευταίας σταγόνας κακομοίρα μου. Που μου ήθελες και καθησιό και λεφτά και επιτυχία..)

Καλή επιτυχία σας εύχομαι στο νέο σας πόνημα αντ ο επιχειρήσετε, καλή τυχη, καλή χρονιά, καλά κρασιά και υπενθυμίζω ότι σε περίπτωση οποιουδήποτε προβλήματος, υπεύθυνοι (για το κυνήγι φαντασμάτων) είναι ο Ghostbusters. Εγώ όχι.

Γιατί εγώ κάθε μέρα έχω άλλα πράγματα να κάνω. Όπως να πηγαίνω στη δουλειά.

Ξόρκι #2: Το (αντι)γαμο-ξόρκι

Ο καλός σας θέλει και εσείς όχι; Έχετε βαρεθεί να ακούτε από όλους "και στα δικά σου"; Ακολουθήστε το εξής, και εγυώμαι παταγώδη αποτυχία...εε....επιτυχία... :)

1) Παίρνετε ένα μπουκάλι γυάλινο. Το πλένετε προσεκτικά τραγουδώντας γουικανικούς ύμνους προς τη θεά Άρτεμη (ή κάποια άλλη παρθένα, ανάλογα τις προτιμήσεις σας) για να επικουρήσει στο ξόρκι.

2) Αφήνετε το μπουκάλι να στεγνώσει στον ήλιο, για να είναι όσο γίνεται καθαρός ο στόχος σας και να φορτιστεί ενεργειακά το γυαλί.

3) Αφού περάσει η δωδεκάτη μεσημβρινή, παίρνετε το μπουκάλι και τοποθετείτε μέσα καθαρό νερό (από πηγή κατά προτίμηση, για να ειναι όσο πιο "ζωντανό" γίνεται - αν δεν γίνεται, κομμάτια να γίνει, βάλτε εμφιαλωμένο). Το νερό πρέπει να περάσει μέσα στο γυαλί προσεκτικά και με μαλακές κινήσεις (μην είστε βάρβαροι, τόσο ωραίο ξόρκι σας δίνω..), ενώ εσείς θα ψιθυρίζετε ή θα απαγγέλετε τον στόχο σας (να αλλάξει γνωμη ο κόσμος/ο καλός σας/ η μάνα σας για την αναγκαιότητα του γάμου - απαγορεύεται να το πείτε από μέσα σας γιατί πρέπει να ενεργοποιηθεί η μνήμη του νερού, οπότε φροντίστε να λείπει ο ενδιαφερόμενος από το σπίτι, αλλιώς θα ακούσει τί λέτε και από ξόρκι θα έχουμε μαλλιά-κουβάρια. Και εκεί δεν αναλαμβάνω ευθύνη..).

4) Αφού το μπουκάλι γεμίσει (περίπου στα 2/3), κλείνετε το καπάκι με ένα φελλό που έχετε κρύψει στο στηθόδεσμό σας από το πρωί (ο φελλός πρέπει να έχει έρθει σε επαφή με τον παλμό της καρδιάς σας, θα γίνει καλύτερα η δουλειά) και, κρατώντας το μπουκάλι στο πλάι, το κουνάτε μαλακά (σαν μωρό - προσοχή μη ξεχαστείτε και αρχίσετε να σκέφτεστε μωρά γιατί από γαμο-ξόρκι θα φτιάξετε τελικά το ξόρκι της ανύπαντρης μάνας - και αυτό είναι ένα δύσκολο κεφάλαιο με το οπίο θα ασχοληθούμε στη δεύτερη κασσέτα μας..). Αν μπορέσετε να φτιάξετε ένα έμμετρο ποίημα ή ένα τραγούδι με το στόχο σας, και το εκτελούσατε την ώρα του κουνήματος, θα με εξυπηρετούσατε τα μάλα.

5) Αφού κουνήσετε γλυκά το μπουκάλι με τον προαναφερόμενο τρόπο, και το νερό αποθηκεύσει στη μνήμη (την μακροπρόθεσμη. Όχι την άλλη την "μαθαίνω-ξεχνάω-και κανέναν δε ρωτάω") το στόχο σας, περιμένετε την ώρα του φαγητού και μόλις η μαμα/ο καλός/η καλή/η μέλλουσα πεθερά σας κορακιάσει και ζητήσει νερό, ρίχνετε με χαμόγελο το γαμο-ξόρκι σε γυάλινο ποτήρι και το προσφέρετε μέσα από τη καρδιά σας.

Επαναλάβετε δίς ημερησίως για 7 ημέρες. Και αν η φαγούρα συνεχίσει, ξαναπεράστε να σας δω και πάλι. 60 ευρώ παρακαλώ, 55 χωρίς απόδειξη. Για νέο ραντεβού καλέστε στο universe plays και αφήστε το μήνυμά σας μετά το χαρακτηριστικό ήχο. Μπιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιπ...

Πώς θα μπορούσε να είναι...

...ένα αθώο ξόρκι για λεφτά.   ένα ξόρκι για λεφτά (δεν υπάρχουν αθώα ξόρκια).

1) Διαλέγεις τη φάση της σελήνης που σε βολεύει. Πρίν την Πανσέληνο, για να μεγαλώνει το ξόρκι μαζί με την πανσέληνο. Την μερα της Πανσέληνου, για να είναι πολλά και γυαλιστερά τα φράγκα (λίρες, λίρες!!). Μετά την Πανσέληνο, για να εξαφανιστούν μαζί με το φεγάρι όλα τα οικονομικά σου προβλήματα..

2) Διαλέγεις ένα χρώμα κερί. Πράσινο για τα φράγκα (αν και αυτό είναι Αμερικάνικο, επειδή τα δολαρια είναι πράσινα, εγώ θελω πολλά χαρτινα φράγκα από εκείνα τα μωβ...:Ρ ), λευκό για την αθωότητα του σκοπού (να γλιτώσεις τη φυλακή ας πούμε) κτλ, κτλ..

3) Καθαρίζεις το χώρο, ρίχνεις αλάτια, λιβανίζεις, ψέλνεις γυρισμένος στις 4 πλευρές του πλανήτη

4) ζωγραφίζεις όσο γίνεται πιο ξεκάθαρα αλλά και περιληπτικά το σκοπό σου (τα φράγκα ντε) σε ένα χαρτί

5) καις το χαρτί (τζάμπα ο κόπος να ζωγραφίσεις, και είχες να κάνεις τέτοιο έργο από την τρίτη δημοτικού) ενώ ΟΡΑΜΑΤΙΖΕΣΑΙ (γουάου...βλέπω φώτα....ακούω φωνές...νοιώθω μια ψύχρα, ποιος μ@λ@κας άνοιξε παράθυρο?) το σκοπό σου (εσύ να παρκάρεις τη Mustang στο εξωτερικό γκαράζ (εχεις και εσωτερικό) δίπλα στην πισίνα του ΠΑΛΑΤΙΟΥ σου σε-μια-χώρα-μακριάααααααααα-από-εδώ, γιατί έχεις να ετοιμαστείς για το gala που παραθέτει η Beyonce προς τιμήν σου, η οποια κόβει φλέβα για τον γκόμενό σου, αλλά αυτος βέβαια εχει μάτια μόνο για σένα)

6) και πάλι ψέλνεις, λιβανίζεις, κουνάς το μαγικό ραβδί, καθαρίζεις το χώρο  και την αύρα σου("κάνει τα τζάμια αόρατα")

7) πας και παίζεις τζόκερ/προπό/στοιχημα/λαχειο και άλλα όμορφα, ή αν είσαι πολύ σίγουρος...

8) κάνεις καφέ, αράζεις στην πλαστική καρέκλα του μπαλκονιού και...περιμένεις τα λεφτά.

OR... Αν δεν είσαι Γουικάνος, αν δεν είσαι αλλου είδους παγανιστής, ή σατανιστής, ή χαοτικός, ή τραντισιοναλιστής (που λέμε και στο χωριό μου) ή γενικώς καμία σχεση δεν έχεις με αυτά,

9) Βγάζεις το σκασμό, δουλεύεις, και έτσι μαθαίνεις πώς βγαίνουν τα ΑΛΗΘΙΝΑ λεφτά...

Blessed b-e-e (μπζζζζζζζ......)
και άλλες μαγικές ευχές
silveriana

Όσοι μετεγγράφουν τις σκέψεις τους σε άλλα blogs,αλλάζουν διεύθυνση και γράφουν προς τον αγαπητό αναγνώστη σημειώματα όπως "Από αύριο μετακομίζουμε και σας περιμένουμε για καφέ στο http...." ή "τι είναι η ζωή; Μιά απόφαση.. Γι αυτό και εγώ έκανα την αλλαγή και απο σήμερα θα με βρίσκετε στο www...." ή κάτι τέτοιο. 

Επειδή όμως εγώ δεν σκοπεύω να αλλάξω στέκι, αλλά απλά να φτιάξω εδω ένα μικρό παράρτημα, για τη μικρή Μάγια την μέλισσα (the blessed bee, που λένε και στο χωριό μου) και το ξεφορτισμένο της ραβδάκι, σας κλείνω το μάτι συνομωτικά, ανακατεύω την τελετουργική κατσαρόλα μουρμουρίζοντας ένα από τα ξακουστά μου ξόρκια και κρεμάω την ταμπέλα που λέει:    

ΣYNTOMA ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ!!

(Γμτ, τελικά κανείς δεν γλιτώνει... Και εγώ σαν τους άλλους έγινα...)

Στο μεταξύ, αν θέλετε μπορείτε να βρείτε τα παλιά μου ξόρκια στο www.universeplays.blogspot.com. Τα λέμε!