ΠΡΟΣΟΧΗ!!

Η Μάγια η Μέλισσα δεν ανήκει σε κανένα δόγμα. Για να είμαι σαφής, μάλλον της αρέσει να γελάει δίπλα στο αυτί των φανατικών, και να μπλέκει την αλήθεια με τα παραμύθια. Γι΄αυτό, αν ψάχνετε απελπισμένα για ξεκάθαρες μαγικές λύσεις, θα σας απογοητεύσω. Η Μάγια η Μέλισσα δεν φωνάζει αμπρα κατάμπρα, αλλά κρύβει τη μαγική της σκόνη ανάμεσα στις λέξεις...

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Ουπς..

Το λέω καθε φορά, το λέω και τώρα. Ο καιρός περνάει με το ένα και το άλλο, και δεν προφταίνομαι. Που μυαλό για blog, τα παιδιά και η δουλειά και ο καλός μου μου έχουν πάρει το μυαλό. :)

Πώς περάσατε το Samhain? Εμείς τίποτα πολύ ιδιαίτερο, την έχω λίγο στον πάγο αυτή τη γιορτή γιατί περιλαμβάνει....ξέρετε... πνεύματα και εγώ δεν είμαι και πολύ αυτού του τύπου. Όχι ότι έχω κάτι με τους αποβιώσαντες, αλλά χμμμ..προτιμώ να είναι καθένας στο χώρο του. Η σκέψη του ότι όλα κάποτε τελειώνουν με κάνει να αισθάνομαι πιο ασφαλής. Δεν θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει επιστροφή μετά. Και έτσι, δεν το γιορτάζω με τη wiccanική μορφή του, αλλά συνήθως προτιμώ να κάνω σύνδεση με τη φύση που πέφτει σε λήθαργο μέχρι να επιστρέψει το Φως του Χειμερινού Ηλιοτασίου.

Παρόλα αυτά, τα παιδιά το ήθελαν, είχα και μια μαμά εξ Αμερικής πρόθυμη για τέτοια πανηγύρια, και φτιάξαμε μια ωραία σκαλιστή κολοκύθα. Οκ. Τίποτα άλλο. Δεν μιλήσαμε για τη γιορτή των νεκρών αφού δεν ανήκει στη δική μας παράδοση, δεν ασχοληθήκαμε με κάτι άλλο.

Όμως... ΟΜΩΣ... Σε λίγο καιρό έρχεται το Χειμερινό Ηλιοστάσιο. Παρόλο που δεν έχει ξεκινήσει ακόμα να κρυώνει ο καιρός. Παρόλο που όλα έξω φωνάζουν ακόμα "φθινόπωρο" (μη πω και άνοιξη, έχει χαζέψει ο καιρός). Μόνο το ότι νυχτώνει νωρίς με κάνει να το σκέφτομαι προς το παρόν. Αλλά...το σκέφτομαι.

Μα τί ωραία γιορτή.

Τί φανταστική αλληγορία.

Και τί ευκαιρία να σχεδιάσεις και να προωθήσεις καινούρια ξεκινήματα.

Τί; Πώς να τα προωθήσεις;
Χμμμ... μολύβι. Χαρτί. Ας αυτοσχεδιάσουμε.

Για το Χειμερινό Ηλιοστάσιο χρειαζόμαστε ασφαλώς φωτιά. Όχι νερό, αυτό είναι για τη Σελήνη (άσε κάτω την κανάτα και το γυάλινο μπουκάλι, σε είδα.....).

Αλάτι; Αχ, τί να πω... Εξαρτάται από το πως το νοιώθετε. Εγώ νομίζω ότι η στιγμή που βγαίνει ο ήλιος είναι εξαγνιστική από μόνη της.

Παρέα χρειάζεται και ξενύχτι... Εεεεεε....Για κάτσε... Άκυρο. 21/12/2010 ημέρα Τρίτη. Θα δουλεύουν όλοι. Φυσικά ούτε εγώ δεν μπορώ να πάρω άδεια μέσα στον  Δεκέμβριο.Άρα...

Αααχ.. Πάλι άκυρο.

Αλλά εγώ θα ξυπνήσω νωρίς τουλάχιστον για να δω το Πρώτο Φως. :) Φέτος είμαι κυριολεκτικά δυό βήματα από τη θάλασσα. Θα προλάβω άραγε πριν φύγω για τη δουλειά; Τί ώρα είναι η ανατολή του ήλιου στις 21/12;

Λοιπόν; Έχουμε και λέμε. Αφού δεν μπορούμε να έχουμε όλα τα άλλα, μπορούμε να έχουμε κεριά (δεν έχουμε ούτε τζάκι αλλιώς θα σας έλεγα εγώ), αρκετά για να κάνουμε μία πρόχειρη Εστία. Χρυσά κεριά; Βεβαίως, αν το επιθυμείτε. Εγώ το επιθυμώ, και θα το ερευνήσω.

Άλλο; ΄Ήλιους και Αστέρια. Ναι μάλιστα. Αν δεν βρίσκετε ήλιους, να πάρετε καλούπια γύψου και να φτιάξετε μερικούς στα γρήγορα. Αλλιώς, χαρτόνι, ψαλίδι και τα λοιπά.

Φαγητό; ...ΦΑΓΗΤΟ; Η νηστεία το χειμώνα είναι πολύ passe, ξέρετε. Εκτός και αν θρησκεύεστε ή εχετε άλλο λόγο. Αλλιώς, κρεατάκι με το λιπάκι του και με τα όλα του. Κόκκινο κρασάκι. Ψωμί, σπόρους. Χαζοί είναι όσοι παραγεμίζουν τα ζώα με ρυζάκι, σταφίδες και κουκουνάρια; :)

Να πείτε την ιστορία στα παιδιά. Να αναλύσετε το συμβολισμό με τους φίλους σας. Σαν να είναι παραμύθι.

ΕΕΕεεεεε... Να εξομολογηθώ κάτι. Μου τη δίνει που δεν μπορώ να γιορτάσω το Ηλιοστάσιο στην ώρα του και πρεπει να περιμένω μέχρι τις 25 που είναι η επίσημη αργία. Προσπααθώ να σκέφτομαι ότι, οκ, δε βαεριέσαι, μια γιορτή είναι, αλλά.... όχι. Αν δεν γιορτάσεις με ενθουσιασμό την ημέρα του Ηλιοστασίου, τότε πότε;